کد مطلب:77603 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:115

خطبه 119-بیان فضیلتهای خود











و من كلام له علیه السلام

یعنی از كلام امیرالمومنین علیه السلام است:

«تالله لقد علمت تبلیغ الرسالات و اتمام العدات و تمام الكلمات. و عندنا اهل البیت ابواب الحكم و ضیاء الامر. الا و ان شرائع الدین واحده و سبله قاصده. من اخذ بها لحق و غنم و من وقف عنها ضل و ندم.»

یعنی سوگند به خدا كه من یاد داده شده ام رسانیدن آنچه را كه پیغمبر صلی الله علیه و آله بایست برساند، از جانب خدا از جهت قول خدا: (الذین یبلغون رسالات الله و یخشونه و لا یخشون احدا الا الله)[1] و از جهت حدیث: «لا یودی عنی الا انا او رجل منی» و یاد داده شدم به سر رسانیدن وعده های خدایی را از جهت قول خدا: (من المومنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه) و از جهت قول پیغمبر صلی الله علیه و آله: «علی قاضی دینی و منجز وعدی».

و یاد داده شدم جمیع معانی كلمات الله را كه قرآن باشد از جهت قول خدا: (و تمت كلمه ربك صدقا و عدلا)[2] و از جهت قول پیغمبر صلی الله علیه و آله درباره ی علی علیه السلام: «اللهم اهد قلبه و ثبت لسانه».[3].

و در نزد ما اهل بیت است بابهای علم و معرفت از جهت قول پیغمبر صلی الله علیه و آله: «انا مدینه العلم و علی بابها».

[صفحه 580]

و روشنائی كارها كه احكام شرعیه و فتاوی دینیه باشد، آگاه باشید كه آبگاههای دین پیغمبر صلی الله علیه و آله كه ائمه ی هدی علیه السلام باشند یكی است در حقیقت و راههای دین، وسط و راست است، كسی كه پیش گرفت آن راهها را ملحق می شود. مقصود كه سعادت ابدی و نجات سرمدی و رضوان خدا باشد و صاحب غنیمت و منفعت می گردد در روز قیامت و كسی كه ایستاد از آن راهها گمراه شده است و پشیمان می شود البته در روز قیامت.

«اعملوا لیوم تذخر له الذخائر و تبلی فیه السرائر. و من لا ینفعه حاضر لبه، فعازبه عنه اعجز و غائبه اعوز.»

یعنی كار بكنید و عبادت بكنید از برای ثواب روزی كه ذخیره كرده می شود از برای آن روز ذخیره های اعمال و افعال بندگان و اظهار كرده می شود در آن روز نیك و بد اعمال را كه امروز پنهان است و كسی كه نفع نبخشد او را عقل حاضر او كه علم كامل و پند شامل امامش باشد، پس عقل و علم دور او كه عقل و علم خودش باشد، از نفع رساندن به او عاجزتر باشد. و علم غایب او نایاب تر باشد. یا اینكه كسی كه نفع ندهد[4] به او عقل حاضر در حال حیاتش، پس عقل دور و غایب در زمان مماتش عاجزتر و نایاب تر خواهد بود از نفع رساندن به او.

«و اتقوا[5] نارا حرها شدید و قعرها بعید و حلیتها حدید و شرابها صدید.»

یعنی پس بپرهیزید آتشی را كه شدید است گرمی او و دور است قعر او و غل و زنجیر آهن است زیور او و چرك است شراب او.

«الا و ان اللسان الصالح یجعله الله للمرء فی الناس خیر له من المال یورثه من لا یحمده.»

یعنی آگاه باشید به تحقیق كه زبان نافع و دعای خیری كه بگرداند خدا او را در مردمان از برای شخص، بهتر است از مالی كه به ارث ببرد او را كسی كه ذكر خیرش را نگوید.

[صفحه 581]


صفحه 580، 581.








    1. الاحزاب / 39.
    2. الانعام / 115.
    3. الانعام / 115.
    4. چ: نفع بدهد.
    5. در هر سه نسخه: فاتقوا.